Dit zijn de dagen

Een verzameling nieuwe theaterscènes, geschreven door tien jonge, veelbelovende auteurs van de opleiding Writing for Performance van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Monologen, dialogen, teksten met meerdere personages en koorstukken, die tot stand kwamen in opdracht van Theaterboek. 

Zesentwintig scènes die verwonderen of verbeelden, die soms hilarisch – dan weer met verve ‘tearjerkers’ zijn. Teksten die de actualiteit vangen of een surrealistische indruk achterlaten. Geschetst in oude tijden, verre plaatsen, of nieuwe landschappen. De ene keer gekenmerkt door rauw realisme, een andere keer door metafysica en pure poëzie. Een rol is weggelegd voor de ploeteraar in de kantlijn, de schrijver zelf, en personages die op zoek zijn naar wat er verborgen ligt onder het vernislaagje in onze samenleving. Over moordenaars, kleuters, werk, ziel en zaligheid, voetbal, over hoe de dood het leven belangrijk maakt. En een vleugje hoop.

Annet schreef voor deze bundel drie scènes: Hoe de gluurder gluurt, De ballade van het geslepen mes en het gejatte hart en Monoloog van de moordenares. De scènes zijn afzonderlijk van elkaar te lezen of te spelen, maar vormen ook samen een geheel.